Parasphendale agrionina – modliszka o nieklasycznej urodzie ;)

Opis

OPIS GATUNKU

Parasphendale agrionina gatunek modliszki z rodziny Miomantidae . Wszystkim modliszkom tej rodziny nadano wspólną nazwę  budwing mantis (modliszka pączek / modliszka pączkujące skrzydła / modliszka z pączkującymi skrzydłami). Przede wszystkim cechą charakterystyczną rodziny jest fakt, iż samice posiadają szczątkowe skrzydła i nie są zdolne do latania.

P. agrionina występuje głównie w Afryce Wschodniej, w szczególności w Kenii, Somalii, Etiopii i suchych terenach Tanzanii.

Samice osiągają do 7 cm długości, zaś samce są znacznie mniejsze i ich ciało ma od 3 cm do 5 cm. Zamieszkuje suche sawanny, gdzie czai się na ofiarę na gałęziach drzew i krzewów lub w trawie.

Modliszki te posiadają umaszczenie maskujące w gałęziach drzew i krzewów: brązowe, centkowane. Pokrywy szczątkowych skrzydeł samic są w brązowo-beżowe wzory, samców bardziej jednolite.

Samice w Imago mają nad wyraz duży, okrągły odwłok.

WARUNKI HODOWLANE

Tej modliszce dobrze jest zapewnić dobową różnicę temperatur od 19 °C w nocy do 28 – 36 °C w dzień. Można to zapewnić korzystając z naturalnych spadków temperatur latem w naszym klimacie, zaś zimą zmniejszając ogrzewanie ogólne w pomieszczeniu z hodowlą. Wiosną i jesienią powinno się modliszki dogrzewać w dzień. Ta modliszka dobrze się czuje w terrariach bez wystroju lub w wystroju półpustynnym. Wilgotność nie jest u nich problemem. Maluchom warto zapewnić 60% – 65% wilgotności, zaś duże nimfy i Imago dobrze funkcjonują w wilgotności 50 – 60%. Jest również akceptowalna wilgotność poniżej 45%, zaś w takim przypadku warto jest ją podnieść na noc, aby nimfy nie miały problemu z wylinkami.

Karmienie tej modliszki nie stanowi problemu. Jest absolutnie niewybredna, radzi sobie z trawieniem świerszczy bananowych, czy karaczanami. Nimfy L1 można karmić muszkami melanogaster lub mszycą grochową, gdyż klują się dosyć drobne, zaś starsze wylęgiem karaczana tureckiego, czy muszkami owocówkami D. hydei.

HODOWLA GRUPOWA

Modliszka ta wykazuje bardzo dużą agresję, odwagę do pokarmu większego od siebie i ogromny apetyt już od L1 dlatego kanibalizm występuje bardzo często. Można je zatem trzymać w grupie maksymalnie do L2, w dużym inkubatorze z roślinnością i patykami, a i i tak trzeba się liczyć ze stratami.

Ten gatunek modliszki NIE NADAJE się zatem do hodowli grupowej.

ROZMNAŻANIE

Parasphendale agrionina jest mało wrażliwa na rozmnażanie krewniacze (wsobne). Wiele pokoleń w ten sposób rozmnażanych nie wykazuje spadku witalności, czy wyższej padliwości nimf.

W przypadku, jeśli posiadamy parki z jednego miotu należy dość szybko opóźniać samce, gdyż mają 2 wylinki mniej niż samice: samce 6, samice 8.

Rozmnażanie tych modliszek jest trudne tylko na etapie zapładniania.

Wiecznie nienażarte samice chętnie traktują zalecających się samców jako przekąskę. Należy zapewnić im bardzo duży pojemnik ze schowkami, włożyć do niego samca tydzień wcześniej, aby się oswoił. Niektórzy hodowcy polecają wpuścić nawet kilka samców.

Po udanej kopulacji modliszka, w przeciągu kilku dni do 2 tygodni składa okrągłe ooteki z których, po 6 tygodniach wykluwa się od 60 do 150 nimf. Takich ootek złoży w ciągu swojego 7 miesięcznego życia w Imago nawet 10 szt.