Modliszka marmurkowa – Polyspilota aeruginosa

OPIS GATUNKU

Modliszka marmurkowa pochodzi z Madagaskaru. Samice osiągają wielkość nawet 10 cm, zaś zwykle jest to 8 cm. Samce są mniejsze (6-7 cm) i smuklejsze, zaś wystające ponad odwłok skrzydła sprawiają często wrażenie, że ich długość jest podobna do samicy.

Modliszki te mają bardzo atrakcyjne umaszczenie skrzydeł, przez które otrzymała nazwę zwyczajową modliszka marmurkowa (Madagascan marbled mantis).

Samiczki w Imago najczęściej są brązowo-szare, czasem wpadające w zielony z charakterystycznym rysunkiem na skrzydłach przypominającym marmur.

Samce – podobnie jak samice – skrzydła mają szaro-brązowe, zaś ciało intensywnie zielone, przez co ich umaszczenie jest wręcz widowiskowe.

Charakterystyczne dla tego gatunku jest umaszczenie chwytaków. Od wewnętrznej strony, na części ramiennej, chwytaki mają kolor niebieskoszary, do granatu. Na pierwszym zgięciu, również od wewnętrznej strony mają charakterystyczną czarną stygmę.

Polyspilota aeruginosa słynie ze swej agresywności, przyjmowania różnorodnego pokarmu oraz jest dość mało wrażliwa na błędy początkujących, dlatego polecam ją również do rozpoczęcia przygody w hodowli modliszek.

UWAGI, WARUNKI HODOWLI I CIEKAWOSTKI DLA POCZĄTKUJĄCYCH

Owady kupowane we wczesnych stadiach dają dużo radości podczas obserwacji ich kolejnych wylinek, ale trzeba też wziąć pod uwagę, że padliwość maluszków jest na tym etapie rozwoju dużo wyższa niż w późniejszych stadiach. Aby nie było zawodu proponuję zatem kupić od razu dwie, trzy sztuki.

Ta modliszka w stadium Imago (gdy ma już w pełni rozwinięte skrzydła) może zaatakować rękę, a nawet ugryźć! Nie obawiajcie się jednak. Na ogół nie uszkadza nam skóry. Po prostu w takim przypadku starajmy się jej nie stresować więcej, poczekajmy, aż się uspokoi i powoli spróbujmy jeszcze raz ją wyjąć z terrarium. Nigdy nie wyciągamy modliszki przed wylinką (przed nią nie chce jeść), ani co najmniej 4 dni po niej.

Przy zapewnieniu odpowiednich warunków (pomieszczenie zamknięte, bez zwierząt, które mogłyby zrobić im krzywdę, baz zakamarków, z których ewentualnie trudno je będzie wyciągnąć) możemy w stadium Imago podziwiać loty samców i szybowanie samic. Modliszki te chętnie korzystają ze skrzydeł 😉 Modliszki to nie muchy – dość łatwo je złapać i umieścić ponownie w terrariach zatem zachęcam do puszczania ich od czasu do czasu „na „spacer”.

Na początek hodowli modliszek warto kupić higrometr. Odpowiednia wilgotność jest ważniejsza niż temperatura.

Wilgotność zapewnijcie w dzień nie większą niż 70%. Może się wahać od 50 do 70%.

W nocy nie mniej niż 60%.

Wilgotność zapewniamy poprzez umiarkowane podlewanie podłoża (wacik kosmetyczny na dnie, torf). Nie spryskujemy owadów!!! – Owady oddychają całym ciałem, więc można je w ten sposób utopić.

• Te modliszki znoszą czasową temperaturę w zakresie od 18 do 34 stopni ale dla poprawnego rozwoju powinny mieć w dzień 24 – 28 stopni, zaś w nocy nie mniej niż 20.
• Pojemnik docelowy powinien być minimum wysokości 25 cm, 20 szerokości, i 20 głębokości. Na każdym etapie rozwoju modliszki powinien być wyposażony w siatki z boku i na górze, aby modliszka przechodziła poprawnie wylinki. Pojemniki przejściowe wysokość powinny mieć 2,5 razy większą niż wielkość aktualna zwierzęcia i najlepiej taką samą szerokość (Ta modliszka dużo chodzi i skacze :)).

Warto zapewnić modliszce również dekoracje, po których będzie się wspinać, ale powinny one sięgać od góry do dołu, aby modliszka nie miała możliwości zawisnąć nad nimi podczas wylinek i się o nie zaczepić głową. Powinny być również wąskie, aby nie zabierały jej przestrzeni do poruszania się i linienia.

Dla każdego owada ważna jest dobra wentylacja. Niezależnie od wielkości pojemnika powinna być na górze i z boku.

Jeśli zdecydujecie się na umieszczenie malucha od razu w dużym pojemniku trzeba mu zapewnić proporcjonalnie większą ilość pokarmu.

Nigdy nie wrzucajmy zaś dużej ilości pokarmu do małego pojemnika, gdyż – szczególnie we wczesnych stadiach modliszek – latający, czy chodzący, stresuje je i może doprowadzić do śmierci ze stresu lub spadnięcie z wylinki.

Maluchy L1 karmimy muszkami Drosophila melanogaster lub wylęgiem Thermobii.

Już od L2 można zacząć podawać większe Drosophila hydei.

W późniejszych stadiach do karmienia polecam muchy, karaczany zielone lub tureckie, motyle barciaka.

Tę modliszkę można również karmić świerszczami bananowymi, ale pamiętajcie, aby żaden nie pozostawał niezjedzony w pojemniku, gdyż może ugryźć modliszkę, gdy śpi lub linienie i doprowadzić do jej śmierci – to się naprawdę zdarza!!!

Jeśli chcesz się cieszyć zdrowiem swojego pupila:

Nie podawaj larw (much, barciaka, mącznika, drewnojada). Ewentualnie larwy much (pinki) i barciaka można podać awaryjnie.

Nie podawaj modliszkom chrząszczy, świerszczy o twardych pancerzach chitynowych – nawet awaryjnie!

HODOWLA GRUPOWA

Maksymalnie do L2. Z powodu agresywności i terytorializmu Polyspilota aeruginosa NIE NADAJE SIĘ DO HODOWLI GRUPOWEJ!