Modliszka krzewiasta – Sphodromantis viridis

Opis

OPIS GATUNKU

Sphodromantis viridis to gatunek modliszki z rodziny Mantidae (potocznie – Modliszki właściwe) i rodzaju Sphodromantis.
Gatunek ten, obok gastica, aurea, lineola jest hodowany na całym świecie jako zwierzę terrarystyczne.

Jego nazwy zwyczajowe raczej dotyczą całego rodzaju Sphodromantis: African mantis, czy giant African mantis. Nazywana jest czasem także bush mantis, czyli modliszka krzewiasta.

Jak wszystkie modliszki rodzaju Sphodromantis, pochodzi z Afryki.  Występuje na terenach Afryki Zachodniej, na południe od Sahary. Można ją również znaleźć, jako gatunek wprowadzony, na obszarach poza jego pierwotnym zasięgiem, w tym w Izraelu i Hiszpanii.

Pomimo swojej naukowej nazwy (viridis to po łacinie zielony) owad ten ma kolor od jasnozielonego do matowego brązu. Samice mogą osiągnąć nawet 10 cm długości. Dymorfizm płciowy jest typowy dla modliszek; samiec jest nieznacznie mniejszy i ma węższy odwłok. 

Jako osobniki Imago, obie płcie mają charakterystyczną białą plamę na skrzydłach. Mają również żółtawy kolor na wewnętrznej stronie przedramienia odnóża chwytnego – podobnie jak lineola – ale są od nich większe i mają dłuższy karpax (przedpleczę).

HODOWLA

Sphodromantis viridis, jak wszystkie gatunki rodzaju Sphodromantis, są łatwe w hodowli, zaś sławną dla nich stabilność osiągają dopiero od stadium L4. Nimfy tego gatunku klują się drobne i są wrażliwe na zmiany wilgotności, czy stres związany z transportem. Od stadium L2 nie są już tak podatne na stres, ale nadal nie lubią zbyt wysokich wahań wilgotności powietrza. Jest to również stadium od którego zaczynają się zachowania kanibalistyczne wobec rodzeństwa.

Modliszce tej, w niskich stadiach, należy zapewnić wilgotność na poziomie 60-70%, zaś w wyższych wilgotność może spadać poniżej 50%, choć nie musi. Optymalną temperaturą dla tych modliszek jest przedział 22 – 26°C w dzień i nie mniej niż 15°C w nocy. Modliszki w wyższych stadiach dobrze znoszą również temperatury powyżej 30°C, zaś przyspiesza się im wtedy metabolizm i krócej możemy się cieszyć życiem naszej podopiecznej.

HODOWLA GRUPOWA

Przy zachowaniu odpowiedniej ilości pokarmu i gęstych dekoracji do stadium L4 kanibalizm u nimf tego gatunku jest niski, choć nie zerowy. W L4 modliszki należy bezwzględnie rozdzielić, gdyż w tym stadium ilość pokarmu przestaje mieć znaczenie. Rodzeństwo bardzo często pada ofiarą silniejszych nimf. Ten gatunek nie nadaje się do hodowli grupowych.