Karaczany argentyńskie – Blaptica dubia

Opis

OPIS

Blaptica dubia są dymorficzne płciowo; dorosłe samce mają pełne skrzydła zakrywające ciało, zaś samice mają tylko maleńkie, zredukowane skrzydła – ich tegmina (skrzydła przekształcone w pokrywy) mają około jednej czwartej długości ciała. Dorosłe osobniki są ciemnobrązowe do czarnych z nieco jaśniejszymi pomarańczowymi plamkami/paskami, czasami widocznymi tylko w jasnym świetle. Ubarwienie różni się nieznacznie w zależności od środowiska i diety w zależności od kolonii.

WYSTĘPOWANIE

Karaczan dubia występuje naturalnie w południowej części Ameryki Południowej. Udokumentowane okazy znaleziono w Brazylii, Argentynie i Urugwaju.

WARUNKI HODOWLI

Idealny zakres temperatur to górna granica zakresu 24°C – 35°C. Nie rozmnażają się poniżej 20°C. Nie będą skutecznie linieć, jeśli wilgotność jest zbyt niska, choć tolerują niższą wilgotność niż wiele innych gatunków karaczanów. Ten gatunek karaczana będzie również zawierał więcej wody w swoim ciele, gdy będzie karmiony owocami. Woda zostaje z nich uwolniona w chwilach stresu.

W niewoli wilgotność w pomieszczeniu jest mniej ważna niż dostawa pokarmu o wysokiej wilgotności, co w ogóle eliminuje potrzebę zamgławiania pomieszczenia w porównaniu z niektórymi innymi tropikalnymi gatunkami owadów domowych. Siedliska trzymane w niewoli powinny być utrzymywane w czystości i suchości, aby odchody były suche i nie stanowiły pożywki dla rozwoju bakterii lub grzybów. Pionowo ułożone wytłoczki na jajka bardzo w tym pomagają, podobnie jak dobry przepływ powietrza.

ZARZĄDZANIE

umiejętność lotu

Chociaż nie widziano latających dubii, dorosłe samce mają w pełni rozwinięte skrzydła i pigmentowaną muskulaturę typową dla karaluchów, które zapewniają szybkie zapotrzebowanie na energię podczas ciągłego lotu. Jednak w testach laboratoryjnych, wystrzeliwane z rampy o wysokości 2,5 m dorosłe samce B. dubia były w stanie poprawić swoją pozycję grzbietowo-brzuszną i szybko rozwinąć skrzydła, aby kontrolować i kierować opadaniem; jednakże lot z napędem aktywnym nie utrzymywał ani nie zwiększał ich wysokości. Dorosłe samice mają tylko szczątkowe przednie skrzydła i nie mają mięśni potrzebnych do lotu, a podczas startów próbnych nie wykazywały kontroli nad lotem.

wspinanie

Ani dorosłe, ani młode osobniki nie potrafią wspinać się po gładkich, pionowych powierzchniach, ponieważ nie mają rozwiniętego arolium, czyli środkowy płat, do którego rozszerza się pretarsus – ostatni odcinek nogi owadów stopa).

żywienie

D. Dubia to owocożerca, który preferuje owoce i zboża, w dorosłości unikający źródeł o wysokiej zawartości białka, takich jak mięso lub odchody innych zwierząt. Nimfy oraz samice, u których rozwijają się jajka, potrzebują jednak białka do wzrostu. W naturze korzystają ze zwierzęcych szczątków, mogą również zjadać małe larwy innych owadów, zaś ich apetyt na białko jest znacznie ograniczony, w porównaniu do innych jego krewniaków. Karaczany szczególnie lubią półsłodkie substancje roślinne. Odpowiednia karma do hodowli karaluchów dubii to: marchew, wszelkiego rodzaju owoce tropikalne (mango i papaje), jabłka, awokado, banany, wiśnie, gruszki, pomarańcze, truskawki, świeża kukurydza, pomidory (niektóre osobniki nie interesują się pomidorami, inne jedzą chętnie) i sałata (nie lodowa ani rzymska), wiele innych, liściastych warzyw, w tym zioła. Niektórzy hodowcy stosują również suchą karę dla kotów i psów, choć my nie polecamy takich dodatków. Po pierwsze, z powodu przykrego zapachu owadów na tego typu diecie, jak również dużej możliwości zbyt szybkiego, przez co niepoprawnego rozwoju, spowodowanego zbyt wysokobiałkową dietą. W naszych hodowlach zapewniamy im odrobinę suszonego żółtka. To w 100% zaspakaja potrzeby nimf i samic na białko. Dodatkowo podajemy im otręby pszenne i płatki owsiane.

rozmnażanie

Blaptica dubia są częściowo jajożyworodna: młode wychodzą, po wykluciu się jaj z ooteki, która często pozostaje wewnątrz samicy lub wystaje połowicznie. Jeden miot, to od 20 do 40 nimf. Zdarza się również jednak, że samice ooteki gubią, np. z powodu stresu. Z takich ootek nimfy również się klują.

Dubia, jako owad karmowy

Blaptica dubia stała się popularnym owadem karmowym, szczególnie wśród entuzjastów i właścicieli ptaszników, płazów i gadów. Hodowlę owadów ułatwia ich niezdolność do skakania, lotu, czy wspinania się po gładkich powierzchniach oraz stosunkowo powolny ruch. Są również ciche, w przeciwieństwie do świerszczy, a tropikalne wymagania środowiskowe zmniejszają prawdopodobieństwo osiedlania się uciekinierów w chłodniejszym, bardziej suchym klimacie. B. dubia może powodować reakcje alergiczne u ludzi, chociaż wytwarzają stosunkowo mało zapachu w porównaniu z wieloma karaluchami (o ile nie są karmione kocimi, czy psimi chrupkami).

Badania karaczanów (karaczanów tureckich oraz karaczanów madagaskarskich) wykazały, że dostarczają one wysokobiałkowej, niskotłuszczowej kompozycji odżywczej podobnej do świerszczy i lepszej, niż zapewniają larwy mącznika lub drewnojada. Zawartość jelit karaczana, w zależności od jego diety, może dostarczać zwierzęciu nim się żywiącemu niezbędnych składników odżywczych, dlatego bardzo ważna jest ich dieta. Zawartość witamin i minerałów w badanych karaczanach była dobrze reprezentowana, z wyjątkiem niskiego stosunku wapnia do fosforu – typowego dla karaczanów oraz stosunkowo niskiego poziomu witaminy A i E u badanych karaczanów z niewoli.  Badania Kameleonów pantera (Furcifer pardalis) stwierdziły, że niedobór witaminy A skraca długość ich życia i zmniejsza wskaźniki reprodukcji, zatem należy zadbać o zarówno różnorodność ich diety, jak i źródła witamin, z uwzględnieniem witaminy A i E.

Dubia dla modliszek 

Dubie mają optymalne proporcje wody do białka i, o ile nie są na diecie wysokobiałkowej, stanowią zrównoważony pokarm dla wybranych rodzin modliszek. Istotne jest jednak, że karaczany argentyńskie mają wysoką tolerancję wobec pestycydów, glifosatu, czy sztucznych nawozów, zaś modliszki już nie. Dlatego bardzo ważne jest żywienie owadów karmowych, przeznaczonych dla modliszek i niektórych pająków, warzywami ekologicznymi – tak, jak jedzą wszystkie owady karmowe w YOVEE ZOO. Dobrze żywiona dubia nadaje się, jako urozmaicenie, dla modliszek z rodziny Mantidae (Rodzina, Mantidae. Rząd: Mantodea – Modliszki), szczególnie rodzajom: Hierodula, Rhombodera, Sphodromantis, Pnigomantis, Tamolanica (masywne modliszki). Nie zaleca się zaś dubii modliszkom z rodziny Empusidae, Hymenopodidae i wszelkim modliszkom czatującym, ze względu na ich stwardniałą chitynę i mogące wystąpić problemy z trawieniem. 

dorosłe osobniki dla modliszek

Dorosłe samce osiągają wielkość nawet do 4 cm. Pomimo, iż duże modliszki poradzą sobie z zabiciem i zjedzeniem dorosłego samca dubii, NIE ZALECAMY podawania dorosłych dubii, gdyż wysiłek energetyczny włożony w walkę z tym silnym, masywnym owadem może być dla nich zabójczy.